De heftigste jaren van zijn verslaving liggen inmiddels ruim zes jaar achter hem. Eind 2015 werd hij clean en sinds 2018 is hij ervaringsdeskundige bij Fonteynenburg. Hij werkt nu bij de locatie CJOE@Zoetermeer, waar ook cliënten van inZet terecht kunnen. “Hier werken we aan het herstel van mensen met gedrags- of verslavingsproblemen”, zegt Remco.

Pijn en angsten verdoven
Veel verslavingen hebben volgens hem een dieperliggende oorzaak. “Als ik naar mezelf kijk, was dat een extreme bewijsdrang. Ik werkte in de horeca en maakte werkdagen van achttien of negentien uur. Ik wilde niet laten blijken dat ik dat niet volhield. Met grote hoeveelheden alcohol verdoofde ik mijn pijn en angsten. Daarvoor had ik steeds meer alcohol nodig. Op een gegeven moment was ook dat niet genoeg en ben ik cocaïne gaan gebruiken.”

Ruige weg
In 2014 zocht hij voor het eerst hulp. “Diep van binnen wist ik dat ik verkeerd bezig was. Je leeft in een waan. Je denkt dat je je leven op de rit hebt, maar ik had helemaal niks, want ik maakte mezelf en mijn gezin kapot. Mijn vrouw zei tegen me: als je geen hulp zoekt, ga ik bij je weg. Toen zat ik een paar weken in een afkickkliniek. Daar werd ik weliswaar nuchter, maar ik kwam daar niet in contact met een psycholoog of psychiater. Daardoor kon ik emoties uit het verleden die naar boven kwamen, niet delen of verwerken. Dat was heel heftig. Ik ben daarna zelfs méér gaan gebruiken.”

Diepe put
In de zomer van 2015 besloot hij zelf bij zijn vrouw en twee dochters weg te gaan, in een poging hen te beschermen. Hij belandde steeds dieper in de put. “Ik probeerde minder te drinken, maar ik was gewend om twintig halve liters bier op een dag te drinken. Als ik er dan achttien dronk, gaf ik mezelf een schouderklopje.”

 Ik wilde net loslaten, toen twee politieagenten me vastgrepen

Hij kreeg zelfmoordgedachten. Op een avond in oktober 2015 stapte hij in de auto en reed naar Rotterdam. “Slingerend, want ik was stomdronken en had cocaïne gebruikt. Ik liep naar het midden, klom over de reling en wilde net loslaten, toen twee politieagenten me vastgrepen en bij de reling vandaan trokken. Een politiebusje had mijn rijgedrag opgemerkt en was me gevolgd. Het bizarre is dat ook dát als falen voelde. Zelfs dit kun je niet, ging er door me heen.”

Geen maskers meer
Hij belandde in de crisisopvang. “Daar besefte ik dat ik wilde leven. Toen ben ik voor 3,5 maand naar een afkickkliniek in Schotland gegaan. Daar ben ik niet alleen clean geworden, maar heb ik ook de dieperliggende oorzaken aangepakt. Ik moest de pijn en angst in mij onder ogen komen. Het was alsof ik met maskers op had geleefd. Die deed ik nu één voor één af. Ik moest opnieuw ontdekken wie ik was en wat ik wilde in het leven.”

Delen is helen
Weer terug in Nederland merkte hij dat het delen van zijn verhaal goed was voor mijn eigen helingsproces én dat van anderen. Tijdens een omscholingsperiode van 3,5 jaar volgde hij opleidingen om ervaringsdeskundige te worden. Daarna ging hij aan de slag bij Fonteynenburg.

Bij CJOE gaan we samen aan de slag met jouw herstel

Remco werkt nu bij de locatie CJOE@Zoetermeer in Seghwaert. “Hier staan we als team klaar voor de mensen die hier bij Fonteynenburg wonen, maar ook voor iedereen die door inZet thuis wordt begeleid of hier binnen komt lopen.”

Remco heeft ook contact met inwoners die op de wachtlijst staan voor begeleiding thuis door inZet. Hij brengt ze met elkaar in contact en biedt hen bijvoorbeeld deelname aan een herstelwerkgroep aan. Zo kunnen zij rekenen op een luisterend oor en ondersteuning van iemand die uit eigen ervaring weet wat hun probleem is, totdat er een begeleider beschikbaar is.

Angsten uitbeelden
Hoe dat herstel eruit ziet, hangt helemaal af van de hulpvraag. “Stel dat hier iemand binnenkomt met bepaalde angsten. Dan vragen we hem of haar om dat te tekenen of schilderen en die angsten een gezicht te geven. Vervolgens bespreken we wat iemand getekend heeft en waarom. Dan kun je handvatten meegegeven om het leven wat makkelijker te maken.”

Gesprekken en spellen
Verder zijn er wekelijkse groepsgesprekken. “Dan bespreken we één specifiek onderwerp, zoals iemands angsten. Ook is er peer to peer support: gesprekken tussen lotgenoten die met dezelfde problematiek te maken hebben. Er is ook ruimte voor spelletjes, maar dan doen we geen Mens-Erger-Je-Niet maar educatieve spellen. Een manier die helpt om met elkaar in gesprek te gaan over je kwetsbaarheden. Zo is alles wat we doen, gericht op herstel.”

Duizend keer mooier
“Het voelt fijn om mijn ervaringen in te zetten om anderen te helpen. Ik heb zelf ervaren hoe moeilijk het is om de weg te vinden in de zorg, zelfs als je geholpen wilt worden. Ik kan dat systeem niet veranderen, maar wél een kleine bijdrage leveren. Ik vind het leven nu duizend keer mooier. Dat gun ik anderen ook.”

Zijn oproep aan iedereen die met angsten of verslavingen te maken heeft is dan ook: kom CJOE@Zoetermeer opzoeken. “Wij veroordelen je niet, hier kun je volledig jezelf zijn.”