"Ik ben geen cliënt, maar een ervaringsdeskundige deelnemer!"

Berry kwam in 2008 door een scheiding en het verliezen van zijn baan alleen thuis te zitten. Zijn kinderen bleven na zijn scheiding ook bij hem weg. Hij verhuisde van een drukke woonplaats naar een klein dorpje. Ondanks continu solliciteren kwam hij niet aan het werk en zo gleed hij langzaam af in eenzaamheid en ontdekte de alcohol. Hij begon met drinken en raakte hier aardig de weg in kwijt. Na vijf jaar doormodderen zag hij zelf in dat hij hulp nodig had en is hij uiteindelijk opgenomen in een verslavingskliniek.

Na ontslag daar, verliep zijn leven voorspoedig totdat hij toch een terugval kreeg. Na een verbroken relatie belandde hij na een aantal jaar toch weer in verdoofde toestand, dit keer door crimineel gedrag, in detentie. Als geluk bij een ongeluk kwam hij voor een rechter die hem vooral hulp wilde bieden. Zo kwam hij op een Forensisch Psychische Afdeling terecht waar hij 18 maanden heeft gewerkt aan zijn herstel met vele therapieën en trainingen.

Vanaf dat moment kreeg hij zelf steeds meer de regie in eigen handen. Hij begon langzaam met het herbouwen van zijn zelfstandigheid. Een eigen huis, hernieuwd contact met zijn kinderen, vrijwilligerswerk en begeleiding van Fonteynenburg om terugval te voorkomen. Hij beseft vooral dat hij nuttig wil zijn voor de maatschappij, voor anderen.

“Iets doen voor de maatschappij geeft een goed gevoel!”

Zo kwam hij ook terecht bij CJOE@Servicebureau, waar hij aan de slag ging met verschillende klussen. Hij pakt alles aan, van koffiezetten, ramen zemen tot aan het besturen van auto’s voor het vervoer van deelnemers van CJOE. Hij gaat ook creatief aan de slag met schilderen en muziek. Berry voert tussendoor gesprekken met mededeelnemers van de CJOE waarin hij ervaart hoe ervaringen delen helpt bij het verwerken van, en het werken aan problemen.

Hij zou wel als ervaringsdeskundige aan de slag willen gaan. Zo kan je met cliënten elke week een soort social groep oprichten, om met elkaar te bespreken hoe je dag verloopt. Je kijk dan onderling ook serieuzer naar elkaar en durf je te delen!

Wat hij wel als vervelend ervaart is dat mensen je als cliënt blijven zien terwijl hij al klaar is met alle trainingen en therapieën. “Zie me als vrijwilliger, als deelnemer van de CJOE. En wie weet binnenkort als ervaringsdeskundige!”

Waarom zou hij mensen naar CJOE toe sturen? Hij observeert altijd eerst iemand en als hij door krijgt hoe iemands situatie in elkaar zit, dan legt hij een deel van de problemen in zijn leven uit. Deze zijn deels opgelost door zijn deelname aan de CJOE. Vervolgens stelt hij die persoon dan de vraag: “Zou jij dat ook willen, zo een vooruitgang?” Ga dan ook hier samen aan de slag!